Արա Գեղեցիկի օրինակով

Իմ փոքրիկ երկրում միայն երազն է մեծ,

մեկ էլ երազից ծնվող հրաշքի սպասումը.

և այնքան էր փխրուն նորածինը ու դեռ լույսի մեջ՝

ճիշտ մեր սիրո նմանակը,

որ մի թավշե քնքշանքով

Անկախություն անունը տվեցինք նրան:

Մեզ հետ սահման վիճարկող երկրները մեծ են թերևս,

սակայն նրանց երազն է չնչին ու կարճիկ այնքան,

որ հազիվ մի զոհասեղան է տեղավորում իր մեջ,

այն էլ քո համար է, մեր հրաշք տղա:

Քեզ դահճի ձեռքն են մատնում ամեն Աստծու օր,

մտրակում են ու ծանակելով ուղեկցում զոհարան,

հետո խաչ հանում՝ փշե պսակ դնելով ճակատիդ,

որպես մեր փրկիչ ու արքա,

իսկ ամենավերջում վիճակ են գցում ծիրանիիդ համար՝

բաժանելով իրար մեջ:

Իրիկնամուտին վերցնում ենք մարմինդ,

փաթաթում լույսի շղարշով, դնում բարձր լեռան վրա,

ու մեր հեթանոս աստծու օրինակով՝

վերքերդ վստահում արալեզներին:

Եվ ամեն անգամ հարություն ես առնում,

մեր երազից ծնված հրաշք տղա,

ու նորից շրջում մեր մեջ որպես սեր`

քո մեռնող ու հառնող հայացքով չարչրկված:

Հուսիկ ԱՐԱ

Մեկնաբանություններ